شناسایی چرایی رفتار سکوت کلاسی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر خرم آباد: رویکرد پدیدارشناختی

شناخت عواملی که سبب سکوت و کناره­گیری دانش­آموزان دورة ابتدایی در فعالیت­های کلاس درس می­شود، به­دلیل تأثیر انکارناپذیر آن بر عملکرد تحصیلی و همچنین رشد مهارت­های اجتماعی و ارتباطی در آنان اهمیت بسیاری دارد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تجارب معلمان درزمینة عواملی است که باعث گرایش هرچه­بیشتر دانش­آموزان دورة ابتدایی به سکوت و کنارگیری آنان در فعالیت­های موجود در کلاس درس و راهکارهای معلمان در این زمینه بوده­است. جامعة آماری پژوهش، شامل همة معلمان مشغول به خدمت در دورة ابتدایی شهر خرم­آباد بوده که نمونة پژوهش با استفاده از روش نمونه­گیری هدفمند و همچنین شباع نظری تعداد 10 نفر انتخاب شده­اند. اطلاعات با استفاده از مصاحبه­های نیمه­ساختاریافته و روش کدگذاری و استخراج مضمون­های اصلی و فرعی تحلیل شده­است. یافته­های حاصل از پژوهش نشان می­دهد مهارت­های اجتماعی، ضعف­های شخصیتی، ویژگی­های شخصیتی، ویژگی­های جسمی، عوامل خانوادگی، گروه همسالان و همین­طور معلمان از عوامل تأثیرگذار در گرایش دانش­آموزان به سکوت در کلاس درس هستند. همچنین، براساس مصاحبه­ با معلمان می­توان براساس فعالیت­هایی در داخل و خارج از کلاس درس گرایش دانش­آموزان را جهت کناره­گیری و سکوت در تکالیف آموزشی کاهش داد.